Większość turystów wybierających się na wycieczkę do Rumunii pragnie zobaczyć popularne atrakcje, a także ciekawe zabytki. Jednak istnieje także pewna grupa osób, która podąża do Rumunii, a dokładniej mówiąc do Transylwanii, aby bliżej zapoznać się z historią i życiem regionalnych postaci np. nieco mrocznych, dla niektórych wręcz przerażających takich jak Vlad Palovnik zwany Hrabią Drakula, czy też Elżbieta Batory powszechnie nazywana „wampirzycą z Siedmiogrodu” lub „krwawą hrabiną”.
Vlad III Palownik „Drakula”
Vlad Tepes znany również jako „Palownik” był późnośredniowiecznym władcą Wołoszczyzny i stał się inspiracją do stworzenia popularnej na całym świecie książkowej i filmowej postaci księcia Drakuli. Vlad Palownik urodził się w 1431 roku w Sighișoarze w Transylwanii i był synem Vlada II Diabła, który był członkiem Zakonu Smoka. W wieku 11 lat został pojmany jako zakładnik i wychowywany na tureckim dworze.
Lata jego panowania na Wołoszczyźnie (1456-1462) to pasmo okrutnych i makabrycznych czynów, z których Vlad Palownik zasłynął. Jego główną „specjalizacją” (stąd wziął się właśnie przydomek Vlada) było palowanie, podczas którego skupiał się na każdym szczególe m.in. dbał o to, aby pale nie były zbyt ostre, bowiem wtedy jego ofiara mogłaby się zbyt łatwo na nie nadziać i tym samym zbyt szybko zakończyć swoje męki – niejednokrotnie trwały one nawet kilka dni. Co więcej, Drakula skazywał swoich poddanych również za drobne przewinienia i nie litował się nawet nad kobietami oraz dziećmi. Wśród innych jego kar można wymienić m.in. gotowanie ludzi żywcem po wcześniejszym obdarciu ich ze skóry. Jak podają historycy, za panowania rządów Vlada III w tak okrutny i bezlitosny sposób skazano około 40-100 tysięcy ludzi. Ciała skazanych zawsze były publicznie wystawiane w celu zastraszenia pozostałych mieszkańców. Do dnia dzisiejszego krąży wiele pogłosek i legend na temat Drakuli i dokonanych przez niego okrucieństw – część z nich z pewnością jest prawdą, a pozostałe… Faktem jest jednak, to że w oczach Rumunów jest on bohaterem, wielokrotnym pogromcą tureckich najazdów. Również dla Rosjan pod względem politycznym Vlad jest mądrym władcą dbającym o swój kraj.
Elżbieta Batory „wampirzyca z Siedmiogrodu”
Elżbieta Batory urodziła się w 1560 roku i pochodziła z jednego z najbardziej znanych i powszechnie szanownych węgierskich rodów. Hrabina była dumna z tego, iż jej wujem jest polski król Stefan Batory, który był przez nią podziwiany i kochany. Była niezwykle inteligentną kobietą, co podkreślają historycy. Patrząc na portrety Elżbiety z jej młodości, pewnie większość osób zastanawia się cóż takiego mogła zrobić tak piękna i delikatna dama, aby zasłużyć na miano „krwawej hrabiny”?
W 1573 roku, jako 15-letnia księżniczka, Elżbieta poślubiła hrabiego Franciszka Nádasdy, a następnie zamieszkała w zamku w Sarvar. Już wtedy hrabina była znana z okrutnego traktowania swojej służby m.in. zaszywała im usta, wbijała szpilki pod paznokcie. Codziennością na zamku hrabiny były również liczne chłosty, okaleczenia ciała, czy też bicie do nieprzytomności. Jednak Elżbieta Batory stała się „wampirzycą z Siedmiogrodu” poprzez jej przerażający rytuał kąpieli w wannie wypełnionej krwią młodych dziewczyn, dzięki czemu miała przejąć ich urodę, młodość i siłę. W 1610 roku, gdy sprawa wyszła na jaw okazało się, że hrabina ma na sumieniu aż 650 ofiar. Elżbieta Batory została skazana na dożywotnie zamknięcie w wieży zamku w Čachticach, gdzie po 3 latach zmarła. Krwawa hrabina również stała się inspiracją dla kilku filmów i komiksów.
